• ۰۱ خرداد ۱۴۰۰

ذات الریه چیست

بیماری ذات الریه (پنومونی) عفونت یا التهاب بسیار شدید ریه ها می باشد. در این بیماری حبابچه های هوایی موجود در ریه ها پر از چرک و سایر مواد مایع می شود و رسیدن اکسیژن به خون با مشکل مواجه می گردد. اگر اکسیژن موجود درخون شما کاهش یابد سلولهای بدن شما به درستی کار خود را انجام نخواهند داد. به همین علت و ثانویه به انتشار عفونت در داخل بدن، امکان دارد فرد بمیرد.

این بیماری از دو طریق می تواند ریه های شما را تحت تأثیر قرار دهد. ذات الریه لوبی (قطعه ای) که یک لوب یا قطعه ای بزرگ از ریه ها را درگیر می کند و دیگری ذات الریه برونشی که کل ریه را به صورت مناطق کوچک اما منتشر درگیر می نماید.

این یک بیماری منفرد نیست. این بیماری می تواند بیش از ۳۰ علت مختلف داشته باشد.که پنج تا از شایعترین علل آن شامل:

علل باکتریایی، علل ویروسی، مایکوپلاسمائی، سایر علل عفونی نظیر قارچ ها و ترکیبات شیمیایی مختلف می باشد.

درمان ذات الریه

اگر فردی به عفونت ریه مبتلا شد شانس بهبود آن تحت تأثیر شرایط معینی است.

اگر فرد جوان باشد، بیماری وی سریع مشخص شده باشد، دفاع بدن وی در برابر بیماری بخوبی عمل کند و عفونت هنوز گسترش پیدا نکرده باشدو فرد فاقد هرگونه بیماری دیگری باشد، شانس بهبود بیماری در وی بیشتر است. در افراد جوان و سالم، درمان زودرس با آنتی بیوتیک ها، می تواند ذات الریه باکتریایی را درمان نموده، و روند بهبود ذات الریه مایکوپلاسمایی را سرعت بخشیده و در درصدی از موارد ذات الریه دیکتزیایی می تواند کمک کننده باشد.

هنوز درمان قطعی برای ذات الریه ویروسی یافت نشده است اگر چه می توان در بعضی از موارد از داروهای ضد ویروسی استفاده نمود.

بسیاری از بیماران نیز می توانند در خانه درمان شوند.

دارویی که برای درمان ذات الریه انتخاب می شود بر اساس قضاوت پزشک و ارگانسیم هایی است که سبب بروز ذات الریه شده اند. نیز بعد از آنکه درجه حرارت بدن بیمار به حد طبیعی بازگشت، باز هم داروها باید براساس توصیه های پزشک ادامه پیدا کنند، چرا که امکان دارد ذات الریه مجدداً عود کند. گاهی اوقات امکان دارد عود مجدد بسیار شدیدتر از بیماری اولیه باشد.

در کنار درمان های آنتی بیوتیکی باید به بیماران درمانهای حمایتی نیز داده شود.

گاهی اوقات باید به منظور افزایش اکسیژن خون به بیمار اکسیژن داده شود و در ضمن باید فرد یک رژیم غذایی مناسب نیز داشته باشد. در بعضی موارد نیز باید به بیمار دارو هایی داده شود که درد قفسه سینه را بهبود بخشیده و سرفه های شدید بیمار را آرام سازد. افراد جوانی که قدرت بدنی خوبی داشته باشند خیلی زود و در عرض یک هفته بعد از بهبودی از ذات الریه زندگی طبیعی خود را باز می یابند. اما در مورد افراد میانسال امکان دارد هفته ها طول بکشد تا فرد نیرو و احساس معمول و طبیعی خود را باز یابد. افرادی که ذات الریه مایکوپلاسمایی داشته اند امکان دارد تا مدت ها بعد از بهبود یا حساس ضعف و خمودگی داشته باشند.

بصورت کلی نباید افراد را از بازگشت به کار یا انجام فعالیتهای روزمره خود باز داشت. اما باید به آنها گوش زد نمود که امکان دارد دچار مشکلاتی در حین انجام کار خود شوند.

استراحت کافی به منظور بازیافت توان مکفی فرد و جلوگیری از عود بیماری بسیار مهم است.

پیشگیری از ذات الریه

پیشگیری از این بیماری امکان پذیر است.

از آنجایی که ذات الریه از جمله عوارض جانبی بیماری آنفولانزا می باشد.

لذا پیشگیری از ابتلا به آنفولانزا روش پیشگیری مناسبی جهت عدم ابتلا به ذات الریه است.

امروزه واکسن هایی وجود دارند که میتوانند در برابر پنوموکوک که منجر به بروز ذات الریه باکتریایی میشود مقابله کنند.

پزشک شما میتواند تصمیم بگیرد که آیا شما یا یکی از اعضای خانواده شما نیاز به واکسن دارند یا خیر؟

معمولاً این واکسن تنها برای افرادی تجویز می شود. که دارای شانس بالایی جهت ابتلا به این بیماری باشند.

بالاترین میزان خطر ذات الریه پنوموکوکی در بین افراد است که:

1. دارای بیماریهای مزمنی نظیر بیماری های ریوی، قلبی، کلیوی، کم خونی داسی شکل یا مرض قند می باشند.
2. از بیماری بسیار شدیدی بهبود یافته اند.
3. در مراکز نگهداری ویژه زندگی می کنند.
4. افرادی که سن ۶۵ سال به بالا دارند.

اگر شما در گروه پر خطر هستید در مورد انجام واکسیناسیون حتماً از پزشک خود سؤال کنید.

واکسن تنها یک بار تزریق می شود و از پزشک خود در مورد واکسیناسیون مجدد سؤال کنید.

در مورد زنان حامله و کودکان زیر ۲ سال واکسیناسیون توصیه نمی شود.

این بیماری معمولاً به دنبال عفونتهای تنفسی معمولی ایجاد می شود. مهمترین ابزار پیشگیرنده آنست که در صورت تشدید علائم تنفسی یا بیش از چند روز طول کشیدن نشانه ها حتماً آنها را جدی بگیرید. داشتن عادات بهداشتی مناسب، غذا و بهداشت فردی سالم، استراحت کافی و تمرینات بدنی منظم می تواند مقاومت فرد را در برابر اکثر بیماریهای تنفسی افزایش دهد. به علاوه آنها را در بهبود سریع بعد از بروز بیماری کمک می کند.

اگر شما دچار علائم ذات الریه شدید:

• بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید.
• علیرغم وجود آنتی بیوتیک های مختلف، تشخیص زود هنگام و درمان به موقع بسیار مهم است.
• حتماً به توصیه های پزشک خود عمل کنید.
• در موارد بسیار شدید امکان دارد پزشک شما توصیه کند که درمان را در بیمارستان انجام دهید.
• گاهی اوقات نیز امکان دارد درمان در خانه عملی باشد.
• داروهایی که توسط پزشک شما تجویز شده است تا زمانیکه وی توصیه می نماید مصرف کنید.
• این امر به جلوگیری از عود مجدد ذات الریه کمک خواهد کرد.
• همواره به خاطر داشته باشید اگر چه این بیماری بخوبی قابل درمان است اما می تواند بسیار خطرناک باشد.
• در صورت ابتلا، هیچگاه درمان را به تأخیر نیندازید و بلافاصله آن را شروع کنید.